Eindelijk rust...

Het weekend ligt al weer ver achter ons en er moest de afgelopen twee dagen dus weer hard gewerkt worden. We hebben er dus maar weer twee etappes doorheen gefietst. Gisteren een flinke van zo’n 80 km, vandaag bleef het wat beschaafder. Gisterochtend wilden we ontbijten op straat aangezien ons hotel geen ontbijt serveerde. We hadden een terrasje in het oog waar iemand wat zat te eten en wilden aanschuiven. Daar bleek na wat handen en voeten communicatie dat er alleen drankjes geschonken werden en het eten van iets verderop kwam. Voordat we uitgelegd hadden gekregen waar vandaan het kwam, gebaarde de etende man op het terras iets van “wacht maar”, sprong op zijn brommertje en kwam na een minuutje terug met een gebaar van “is geregeld”. En inderdaad, na nog een paar minuten kwam er een vrouw met twee borden met een heerlijke rijstmaaltijd. Drankje erbij van de uitbaatster van het terras en het was compleet. Vandaag bij de lunch een identieke situatie. Kom daar in Nederland maar eens om als je op een café terras iets wil eten en ze alleen maar drank hebben. Ik zie ze niet even snel naar het restaurant verderop in de straat lopen voor je. Gisteren tijdens één van onze stops ook nog een leraar Engels ontmoet. We zochten een plekje om wat te drinken en hij nodigde ons uit bij hem te komen zitten. Het feit dat we met hem in gesprek waren zorgde er ook voor dat een deel van de scholieren die voor de zaak en de naastgelegen ijscoman rondhingen hun verlegenheid liet varen en foto’s begon te nemen of zelfs durfde te vragen of ze een selfie met ons mochten maken. We staan dus weer op een hoop foto’s. Vandaag hebben we onze intrek genomen in een mooi hotel met zwembad en gaan daar genieten van een rustdag. Even het gekwelde zitvlak rust geven en een dagje aan het zwembad. Ook lekker!