Met een bloedgang

Maandagochtend zijn we vol goede moed vertrokken uit Taiping. Na een goed ontbijtje in ons hotel hebben we de bagage weer op het stalen ros gehesen en hebben we koers gezet naar onze volgende bestemming Kuala Kangsar, de stad van de sultan van Perak. Het was een relatief korte etappe, maar er zaten een paar flinke klimmetjes in. Aangezien de lucht strak blauw was deze dag koste dat een paar zweetdruppeltjes. Maar, elk nadeel het z'n voordeel, dus na elke klim konden we met een bloedgang weer naar beneden.
In Kuala Kangsar hebben we de middag door het stadje en het parkje aan de rivier gekuierd. Na een maaltje Mee Goreng zijn we het Royal District in gelopen en hebben we de moskee en het paleis van de sultan bewonderd.
Dinsdagochtend begonnen we met een ontbijtje in een restaurant aan de overkant van de straat aangezien ons eenvoudige hotel niet in een ontbijt voorzag. Tijdens het eten kwam de eigenaar naar ons toe en melde dat een mevrouw die net haar eigen eten afrekende ook ons ontbijt had betaald. Toen we haar bedankten en vroegen waarom zei ze: "Welkom in Maleisië". Dat geeft goed weer hoe we hier de hele tijd benaderd worden, de mensen zijn zeer vriendelijk en zeer geïntereseerd in waar we vandaan komen en de reis die we maken. De etappe was deze dag weer wat langer, maar werd beschreven als zeer heuvelachtig. Dus geen lange beklimmingen, maar wel een hele reeks korte, maar zeer krachtige kuitenbijtertjes. Maar ook daar hebben we ons doorheen geslagen en zijn aanbeland in Parit, een slaperig provinciestadje. Weinig te beleven, maar een heerlijk hotel waar we wederom allerhartelijkst ontvangen werden en de middag heerlijk luierend op het terras doorbrengen.