Aan de westkust

De afgelopen twee dagen hebben we het heuvelachtige binnenland doorkruist en zijn in de stad Ranong aan de westkust aanbeland. Gisteren zijn we naar Kra Buri aan de Birmese (officieel Myanmar) grens gereden. Dat was een stevige tocht van ruim tachtig kilometer. Vandaag hebben we slechts zestig kilometer gefietst, maar de heuvels leken wat stijlen en zwaarder. We overnachten in een kleine bungalow net buiten het centrum. Straks gaan we lopend het centrum verkennen. Rond etenstijd vinden we vast weer een restaurantje waar we fantastisch kunnen eten. De restaurantjes zijn hier erg klein, maar erg goed. En er zijn er erg veel. De Thai eten zelf veel in restaurantjes. Het eten is er spotgoedkoop. Wat verder opvalt is dat we na het verlaten van de oostkust onderweg door heel veel mensen worden begroet. Ze toeteren, zwaaien, zeggen gedag en steken hun duim op. Veel andere toeristen komen we niet tegen en we moeten ons hier redenen met drie woorden Engels en twee woorden Thais. Maar dat lukt en we vermaken ons prima.